Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Duo Reges: constructio interrete. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Recte, inquit, intellegis. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;
Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

At vero facere omnia, ut adipiscamur, quae secundum naturam
sint, etiam si ea non assequamur, id esse et honestum et
solum per se expetendum et solum bonum Stoici dicunt.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos
irridebat: Quid enim?

Omnis sermo elegans sumi potest, tum varietas est tanta artium, ut nemo sine eo instrumento ad ullam rem illustriorem satis ornatus possit accedere.

Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar?
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Neutrum vero, inquit ille. Laboro autem non sine causa; Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe;

Bork: Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus.
Ille incendat?: Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Immo videri fortasse.: Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.
Bork: Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?
Bork: Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.