Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Minime vero, inquit ille, consentit. Quonam modo? Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Duo Reges: constructio interrete. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

At multis malis affectus.: Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
Quo tandem modo?: Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Bork: Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Zenonem roges;: Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.
Frater et T.: Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae.

An haec ab eo non dicuntur?

Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant
aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;

Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;
Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.

Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur.

Quippe, inquieta cum tam docuerim gradus istam rem non habere quam virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum.

Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est.
Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quis hoc dicit? Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?