Sed tamen intellego quid velit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Duo Reges: constructio interrete. Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia.

Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
Minime vero, inquit ille, consentit.

Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Ut pulsi recurrant? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Bork Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?

An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri,
quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam
lege Voconia pervenire.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet
expletum esse omnibus suis partibus;

Bork: Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Erat enim Polemonis.: Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutisne tantam esse vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit?
Bork: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;