Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Duo Reges: constructio interrete. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Bork: Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Bork: Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Age sane, inquam.: Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Quid, de quo nulla dissensio est? Velut ego nunc moveor. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quippe: habes enim a rhetoribus; Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe
qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona
esse dicant, laudabilia non dicant.

Numquam audivi in Epicuri schola Lycurgum, Solonem,
Miltiadem, Themistoclem, Epaminondam nominari, qui in ore
sunt ceterorum omnium philosophorum.

Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde?

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Facillimum id quidem est, inquam.
Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam.

Etenim, cum omnes natura totos se expetendos putent, nec id ob aliam rem, sed propter ipsos, necesse est eius etiam partis propter se expeti, quod universum propter se expetatur.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Istic sum, inquit. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.