Perge porro;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Duo Reges: constructio interrete. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod
dant.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et
divinum putaverunt.

Bork: Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Bork: Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.
Bork: Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
An nisi populari fama?: Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?

Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat.
Summus dolor plures dies manere non potest?
Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum.
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;
Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.
Quis est enim aut quotus quisque, cui, mora cum adpropinquet, non refugiat timido sanguen átque exalbescát metu?

Sed quod proximum fuit non vidit.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?

Quis Aristidem non mortuum diligit?

Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.