Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Duo Reges: constructio interrete. At eum nihili facit; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Quae si a vobis talia dicerentur, qualibus Caius Marius uti
poterat, ut expulsus, egens, in palude demersus tropaeorum
recordatione levaret dolorem suum, audirem et plane
probarem.

Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui
deceat extremum.

Hunc vos beatum;

Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Quid de Pythagora?

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Ita prorsus, inquam;

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Itaque fecimus.

Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari.

Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;

At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Bork Erit enim mecum, si tecum erit. Reguli reiciendam; Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Et nemo nimium beatus est; Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Minime vero istorum quidem, inquit. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

• Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
• Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
• Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
• Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

1. Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem?
2. Eaedem res maneant alio modo.
3. Nam cui proposito sit conservatio sui, necesse est huic partes quoque sui caras suo genere laudabiles.
4. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.