Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Summae mihi videtur inscitiae. Duo Reges: constructio interrete. Quae cum essent dicta, discessimus. Bork Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Cave putes quicquam esse verius. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico?

An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?
Summum a vobis bonum voluptas dicitur.
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

Quid dubitas igitur, inquam, summo bono a te ita constituto, ut id totum in non dolendo sit, id tenere unum, id tueri, id defendere?

Bork: Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Bork: Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
Bork: At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?

Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam
simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi
voluptatis causa nulla erit?

Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi
oratio longa videri potest.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.
Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant?

Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.