Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Duo Reges: constructio interrete. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Tria genera bonorum; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.

Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Equidem e Cn. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Laboro autem non sine causa;

Negat enim summo bono afferre incrementum diem.
Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.
Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes.
Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.

Bork: Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Bork: Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
Bork: Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Certe non potest.: Hic nihil fuit, quod quaereremus.
Quis enim redargueret?: Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Bork: Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Primum quid tu dicis breve? Facillimum id quidem est, inquam.

Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo
commutatis verbis ipsas res conferamus.

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque
in omni disputatione id fieri oportere.

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.

Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit?
Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Hoc sic expositum dissimile est superiori.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.