Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Stoici scilicet. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Sedulo, inquam, faciam. Duo Reges: constructio interrete. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.

Quam ob rem turpe putandum est, non dico dolere-nam id quidem est interdum necesse-, sed saxum illud Lemnium clamore Philocteteo funestare, Quod eiulatu, questu, gemitu, fremitibus Resonando mutum flebiles voces refert.

Quid ergo?

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa,
non esse in voluptate dolor sit maximus?

Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur?

Quae sequuntur igitur?

Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Quo modo?

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Falli igitur possumus.

Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Bork

Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

An eiusdem modi?

Concinnus deinde et elegans huius, Aristo, sed ea, quae desideratur, a magno philosopho, gravitas, in eo non fuit;

Bork

Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente?

Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Quid, de quo nulla dissensio est? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

• Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis.
• An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?
• Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
• Quid ad utilitatem tantae pecuniae?
• Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?

1. Bork
2. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
3. Quare ad ea primum, si videtur;
4. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.