Id est enim, de quo quaerimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Duo Reges: constructio interrete. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Quae contraria sunt his, malane?

Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae,
illi propter spem vivere.

Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere
aliquid vis aut nos iam longiores sumus.

Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi.

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.

Laboro autem non sine causa;
At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Praeteritis, inquit, gaudeo. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Bork Itaque contra est, ac dicitis;

Quo modo?: Etiam inchoatum, ut, si iuste depositum reddere in recte factis sit, in officiis ponatur depositum reddere;
Bork: Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;
Nihilo magis.: Et quidem, inquit, vehementer errat;
At certe gravius.: Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Memini vero, inquam;: Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Magna laus.: Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?