Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quid ergo? Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Duo Reges: constructio interrete. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.

Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae
quaerimus, explicatio tua ista profecerit.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet
expletum esse omnibus suis partibus;

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra.

Ecce aliud simile dissimile. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Id [redacted]tilius factum negabat. Cyrenaici quidem non recusant; Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Quae sequuntur igitur?

Qui est in parvis malis. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Venit ad extremum;

Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;

Bork: Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit.
Bork: Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;
Bork: Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Nulla erit controversia.: Bork