Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Tum mihi Piso: Quid ergo? Duo Reges: constructio interrete. Optime, inquam. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sed quot homines, tot sententiae; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].

Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Bork Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe gloria, quae habet speciem honestatis et similitudinem.

Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.
Non est igitur summum malum dolor.

Is es profecto tu.: Prioris generis est docilitas, memoria;
Haeret in salebra.: Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;
Sed videbimus.: Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
An eiusdem modi?: Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur?

Nec vero ut voluptatem expetat, natura movet infantem, sed
tantum ut se ipse diligat, ut integrum se salvumque velit.

Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum.
Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum;
Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane.
An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Ista ipsa, quae tu breviter: regem, dictatorem, divitem solum esse sapientem, a te quidem apte ac rotunde; Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Cur, nisi quod turpis oratio est? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?