In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Bork: Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem.
Haeret in salebra.: Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Quis negat?: Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.
Quis enim redargueret?: Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Haeret in salebra.: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Cur deinde Metrodori liberos commendas?
Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.

Minime vero istorum quidem, inquit.

Duo Reges: constructio interrete. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Et quidem, inquit, vehementer errat; Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Sit enim idem caecus, debilis. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Tum ille: Finem, inquit, interrogandi, si videtur, quod quidem ego a principio ita me malle dixeram hoc ipsum providens, dialecticas captiones.

Quid enim dicis omne animal, simul atque sit ortum,
applicatum esse ad se diligendum esseque in se conservando
occupatum?

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Erat enim Polemonis. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Torquatus, is qui consul cum Cn. Refert tamen, quo modo. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.