Ego vero isti, inquam, permitto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Duo Reges: constructio interrete. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Si enim ad populum me vocas, eum. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur.

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est
mali.

Bork

Tenere autem virtutes eas ipsas, quarum modo feci mentionem, nemo poterit, nisi statuerit nihil esse, quod intersit aut differat aliud ab alio, praeter honesta et turpia.

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?
Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Bonum integritas corporis: misera debilitas. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?
In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Huic verbo omnes, qui ubique sunt, qui Latine sciunt, duas res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem iucunditatis in corpore.
Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.

Tu quidem reddes;: Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M.
Haeret in salebra.: Hic nihil fuit, quod quaereremus.
Facete M.: Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
Bork: Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;